Op Internet zijn veel tegenstrijdige berichten te vinden over het houden van Zeekatten in een aquarium. De teksten varieën van onmogelijk, daar zijn ze veel te schuw voor, tot dat ze handtam gemaakt kunnen worden. We zijn er voor het gemak van uit gegaan dat de waarheid in het midden zou liggen. Nergens was informatie te vinden over wat er nodig is om Zeekatten in een aquarium te houden. Dus dit is een collectie geworden van informatie uit experimenten van onszelf en anderen.
De aangespoelde trosjes met Zeekat-eieren. Soms zwart, maar als de inkt op was dan zijn ze wit.
De anemoon op de tweede foto hebben we verwijderd om te voorkomen dat uitkomende inktvissen meteen in de armen van de anemoon zouden vallen.
En uiteindelijk moet de inktvis uit het ei.
In de zomer van 2014 vonden we op het strand veel eiertrossen van de Zeekat, terwijl we die er normaal nooit vinden. We hebben de trossen meegenomen en in ons aquarium gezet in de hoop dat er Zeekatten uit zouden komen.
Zaterdag 2 augustus werd de eerste tros gevonden. Tussen 2 en 8 augustus verzamelde we in totaal 8 trossen eieren, waarbij sommige trossen alleen de verschrompelde resten van eieren bevatten en anderen nog helemaal gevuld waren. In het aquarium hadden we uiteindelijk 5 trossen die voldoende hoop gaven op inktvissen.
Op 5 augustus vingen we ook een aantal jonge Zeebaarzen welk ook in het aquarium rond mochten zwemmen.
Op 6 augustus troffen we 6 jonge Zeekatjes aan en dreven er 4 rugschildjes aan de oppervlakte. De Zeebaarzen werden gevoerd met fijn gehakte vis, maar daar leken de Zeekatjes geen enkele interesse voor te hebben.
Op 8 augustus troffen we de eerste inktvlekken in het water aan, maar de inktvissen vertoonden weinig beweging en lagen voornamelijk stil op de bodem.
Op 9 augustus een hernieuwde Zeekat telling gedaan: 21 stuks.
We hebben iets rottends in het aquarium. Dus op 12 augustus alles verwijderd uit de bak en opnieuw begonnen. Dat is dan weer het voordeel van een huisje aan zee, alles is bij de hand. We zitten nu op 41 inktvissen.
Zeekatten zijn duidelijk nachtdieren. Rond 22:00 uur op 13 augustus zwemmen er zo'n 20 stuks door het aquarium. Als we een lamp bij het aquarium houden trekken ze naar het licht. Voeren met schelpdier-vlees reageren ze niet op. De Zeebaarzen zijn echter enthousiast. Enkele zeekat-exemplaren lijken doelbewust de stroming van de zuurstofpomp op te zoeken. Je krijgt bij het zien van hun bewegingen bijna een tekenfilm idee, waarbij ze "joehoeiiii" roepen als ze in de stroming terecht komen. Het uit en aan zetten van de pomp laat zien dat de dieren een ander gedrag vertonen. Als de pomp uit staat nemen ze vaak een andere kleur aan, ze worden donkerder (bruinachtig).
Het lijkt erop dat de Zeebaarzen ontdekt hebben dat Zeekat lekker is. We besluiten op 16 augustus de zaak te splitsen. De Zeebaarzen gaan mee naar Utrecht en de Zeekatten blijven in Egmond. We weten nog steeds niet wat ze eten en hoe we ze in leven kunnen houden. Ze worden wel iets groter dus kennelijk vinden ze zelf iets te eten of halen ze voldoende voedsel uit de bijna dagelijkse verversing van het water.
In het weekend van 22-24 augustus vinden we een boei met veel aangroeisels. Als we de zeepissebedden en vlooitjes over brengen naar het aquarium lijken de Zeekatten deze dieren als voedselbron te accepteren. Door hun vangarmen razendsnel vooruit te strekken worden de kreeftjes gevangen. De meeste van de gevangen prooien lijken echter veel te groot voor de kleine Zeekatjes. Toch hebben we het idee dat we een doorbraak hebben bereikt. Ze jagen en zouden kunnen eten van de kleinere exemplaren. Hoewel er toch steeds exemplaren dood blijven gaan. Elke ochtend vinden we een of twee dode examplaren.
De Heremietkreeft is zo vrij om van de dode exemplaren het vlees af te eten en daarna de schildjes los te laten. De Zeeappels knagen dan de schildjes op en zo is alles weer keurig netjes opgeruimd.
Het strandseizoen naderd zijn einde en ondanks de levende vlooien, die we uit wieren wassen, vinden we nog elke dag dode inktvissen in het aquarium. We moeten een keuze maken: meenemen naar Utrecht in de hoop dat er een paar in leven blijven, of terug zetten in zee met dezelfde hoop. We besluiten tot het laatste en hopen dat ze het redden in de Noordzee.
We hebben al behoorlijk wat dieren in onze aquaria gehad en tot nog toe hebben niet zo weinig succes gehad als met deze Zeekatten. Onze conclusie is dat Zeekatten alleen levendvoedsel willen eten, zodra het dood is proberen ze het nog wel te vangen, maar eten het niet op. Dus de kunst zal waarschijnlijk zijn om voldoende levendvoedsel te verzamelen van het juiste formaat. Misschien krijgen we ooit nog een kans om dat uit te proberen.
Adviezen en tips van facebook naar aanleiding van een zeekat in het aquarium van Hans De Blauwe (2017):