Daar we op 25 maart 2009 een dagtocht hadden naar Rottumeroog hadden we besloten om er gelijk een paar dagen Schiermonnikoog aan vast te knopen. Zo bedacht, zo gedaan, dus gingen we op 26 maart met de Rottum over naar Schiermonnikoog.

Na aankomst in hotel Van der Werf zijn we meteen gaan wandelen via de Badweg naar het strand. Direct bij aankomst op het strand begon het te spetteren, dus de regenkleding aan in de hoop dat het een buitje zou zijn. Helaas dat was niet het geval. Het bleef regenen en waaien. Bij paal 2 hielden we het voor gezien, koud, nat en geen vondsten was het tijd voor een borrel.

Weer enigzins op temperatuur zijn we 's middags naar Paal 14 gegaan, het schelpenmuseum. Prachtig wat een collectie! En ook dus een van de makers van het boek "Schelpen van de Waddeneilanden" ontmoet.

27 maart begon de dag droog en zonnig. Met gehuurde fietsen zijn we naar 't Schlei gefietst. De planning was om van daar naar de echte paal 14 te lopen opzoek naar een noordkromp. Het was prachtig weer met een stevige zuidwesten wind.

Na ongeveer een half uurtje lopen vonden we een noordhoren en kort daarna een noordkromp. Ons feestje was compleet. We moesten het wel alleen vieren want het strand was volkomen verlaten.

We zijn doorgelopen tot paal 14 waar erg veel wulken lagen en toen tegen wind in terug. De aankomende donkere lucht voorspelde niet veel goeds en dat bleek ook. Nauwelijks waren we aan de terugweg begonnen of het begon te regenen en deze stopte niet voordat wij terug waren bij It Rys. Er waren weinig vondsten langs de waterlijn, Anneke vond nog wel een mooie grote penhoren die volledig begroeid was met zeerasp.

Koud en nat waren we terug en daar was gelukkig De Marlijn. Daar was het warm en hadden ze een voortreffelijke vissoep. Gecombineerd met een glaasje witte wijn waren we snel weer op temperatuur.

28 maart zijn we op de fiets over de reddingsweg, de herdersdam en de heereweg door het kweldergebied gefietst, waar de ganzen een oorverdovend geluid produceerden.

Het bleef droog, dus door het kweldergebied naar 't Schlei en wandelend naar het Westernhofpad en terug om weer een excuus te hebben om bij De Marlijn te eten.

Op de heen weg volgden we de waterlijn met weinig bijzondere vondensten.

Via vloedlijn gingen we terug. Dit leverde een paar leuke vondsten op, maar het meest bijzonder was een plastic krat dat aan een oude stormvloedlijn lag. Dit leverde een aantal bijzondere vondsten op, waarvan 2 Geschubde oesters (Crassostrea denticulata) en een doublet van een wijde mantel van 4 cm toch de mooiste waren.