Kamperland is het westelijke deel van Noord-Beveland. De kustlijn van Kamperland wordt in tweeën gedeeld door de oosterscheldekering. Aan de Noordzee-kant van de oosterscheldekering ligt het Banjaardstrand. Aan de oosterschelde kant ligt eerst de Jacobahaven en aan het einde van de strandhoekweg ligt een strekdam die zich prima leent voor het onderzoeken van leven op hardsubstraat, het zgn. stenenkeren (en natuurlijk terugkeren).

Op 4 maart 2017 was er een excursie van de SWG Waterweg Noord naar de strekdam, daar deze om 11:15 begon leek het mij leuk om vooraf een bezoek te brengen aan het Banjaardstrand. Dus vroeg uit de veren zodat ik even voor 10:00 uur op het Banjaardstrand stond.

Ik had een uur om over het strand te banjeren, dus ik heb eerst de meest rijke plekjes bezocht, namelijk de bruine houtbankjes. Dit leverde al binnen vijf minuten na aankomst op het strand de eerste Witte wenteltrap op. Deze bankjes waren erg rijk aan kleine horentjes en er waren weinig van dit soort bankjes dus ik bijna alles wat er was meegenomen. Wat een kwart litertje 'gruis' opleverde.

Op het strand lagen vooral heel veel roodbruin verkleurde schelpen. Verse exemplaren lagen er van de Kokkel, het Nonnetje, de Amerikaanse boormossel, de Alikruik, het Zaagje, de Wenteltrap en de Amerikaanse zwaardschede.

Aan de bijna eblijn vond ik een aantal Amerikaanse ribkwallen en een klein ingegraven krabbetje.

En toen moest ik me opeens haasten want het was al 11:10, tja time flies...

Naast de Zeeeiken en het Japansbessenwier, troffen we ook Wakame aan die al zichtbaar waren terwijl wij keken naar het zakkende water. Het water was nog behoorlijk koud en hoewel er veel regen voorspeld was hebben we eigenlijk maar één klein buitje hoeven te trotseren.

En dan het keren van de stenen. Hierbij een kleine impressie: De excursie stond wat mij betreft in het teken van de Zebrazeespin waarvan we vele honderden exemplaren vonden. natuurlijk vonden we ook vele exemplaren van de Harige porceleinkrab , onder een andere steen met Chileense zakpijpen zaten de Lobjesspons en de Gele aderspons: en onder weer een andere steen zat een mosdiertje dat de Nederlandse naam empingmosdiertje heeft . Uit de klasse van ringwormen troffen we de Gladschubige zeerups aan en natuurlijk vonden we nog veel meer planten- en diersoorten, maar die staan allemaal in het verslag van de SWG Waterweg Noord.

En toen was het weer tijd om te gaan. Onder het genot van een kopje chocomel, koffie of thee werd het vondsten formulier ingevuld en daarna ging ieder zijns weegs.