Elementen die gebonden zijn in levende organismen kunnen al vele verschillende levens gehad hebben. Ze kunnen de voedsel piramide doorlopen hebben waarbij ze van fytoplankton over gegaan zijn naar haring en daarna naar makreel om te eindigen in de een vetcel in een makreelhaai. Maar ook daar eindigt het leven niet. De haai gaat uiteindelijk dood en zinkt naar de bodem van de zee. Krabben en andere lijken eters zullen zich te goed doen aan de haai, waardoor een element opnieuw in roulatie komt. Het kan ook dat een bacterie zich op een element richt en deze afbreekt tot de oorspronkelijke molekulen. Dan komen de molekulen weer vrij om zich door fytoplankton te laten binden door fotosynthese tot nieuwe glucose.

Het kan ook zijn dat een molekuul voor langere tijd verloren gaat. Dode eencelligen kunnen onder een laag sediment verdwijnen en daar langzaam tot olie en gas verworden. Planten kan hetzelfde overkomen en door grote druk verworden tot bruin- of steenkool en bij voldoende hitte tot diamant. De opslag van deze elementen in de grond heeft natuurlijk zijn weerslag op de samenstelling van het leven en het klimaat. Water kan bevriezen tot ijs en tijdens ijstijden is het regelmatig voorgekomen dat er zoveel water was opgeslagen in ijs dat de Noordzee droog kwam te staan. Je kon toen over de zeebodem van Rotterdam naar London lopen. Nu hebben we te maken met het smelten van de ijskappen en het stijgen van de zeespiegel. Doordat we de opgeslagen koolwaterstoffen (steenkool, olie, aardgas) verbranden brengen we stoffen die al duizenden jaren onder de grond opgeslagen lagen opnieuw in de atmosfeer en dat heeft zijn effect op ons klimaat.

Een andere vorm van recycling vindt plaats als een aardplaat onder een andere aardplaat schuift. De in de bodem opgeslagen elementen komen dan in aanraking met het magma van de aarde. Het opgeslagen water zal verhit worden en omhoog komen en kan zo vulkanen doen ontstaan en met de vulkaan uitbarsting komen er vele andere stoffen mee. Vulkanische grond is heel vruchtbare grond, dus al snel zullen de vrijgekomen stoffen weer opgenomen worden door planten en begint de hele cylus opnieuw.

En zo zal elke molekuul op aarde keer op keer hergebruikt worden.

Alles op aarde bestaat uit molukulen. Een molekuul is het kleinst bestaanbare deeltje dat nog alle eigenschappen heeft van een stof. Als het om de chemie van het leven gaat dan is de samenstelling van de stoffen waaruit levende wezens bestaan verrassend uniform. 99% van alle stof van levende wezens bestaat uit de molekulen: koolstof, zuurstof, waterstof en stikstof. Naast deze stoffen heeft het leven nog enkele andere molukulen nodig, maar in veel mindere mate.